شانه‌ی‌ بی‌ منت‌ مردانه‌

شانه‌ی‌بی‌منت‌مردانه‌

من ابر شدم گریه شدم شانه شدی تو؟!

یک شانه ی بی منت و مردانه شدی تو؟!

آشفتگیِ خاطرِ من هیچ، اقلاً...

گیسوی پریشانِ مرا شانه شدی تو؟!

مجنون نشدی، هرچه که لیلا شدم از عشق

آواره یِ شهرِ تو شدم خانه شدی تو؟!

حوایِ تو بودم نشدی آدم من، حیف!!!

از شوق شدم بلبل تو، دانه شدی تو؟!

تاریک شدی، نور شدم هر شبِ ابری...

شمعت شدم و ماهِ تو، دیوانه شدی تو؟!

من شانه شدم تا تو بباری غم خود را

آن وقت که من گریه شدم شانه شدی تو؟!

یک‌شانه‌ی‌بی‌منت‌مردانه‌شوی‌کاش