برایت شعر گفتم،گریه کردم،حل نشد دردم

برایت شعر گفتم ،گریه کردم ، حل نشد دردم

برایت شعر گفتم،گریه کردم،حل نشد دردم

دلم میخواست از راهی که رفتم باز برگردم

تو لغزیدی و افتادی چنان از چشمهای من

که حتی این حقیقت را خودم باور نمیکردم

نشاندی بر دل من زخم های تازه تر اما

تحمل کردم این اندوه را و طاقت آوردم

میان ما چه چیزی میتواند مشترک باشد

نمیفهمی مرا از چشم های ساکت و سردم

اگر از با تو بودن سهم من این بود باور کن

که هرگز عشق را با هیچکس قسمت نمیکردم